Photo credits: freepik.com
Με αφορμή την πρόσφατη ανακοίνωση της πριγκίπισσας Κέιτ Μίντλετον ότι διαγνώστηκε με καρκίνο, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε πώς να μιλήσουμε στα παιδιά στην περίπτωση που ένας από τους δύο γονιούς κληθεί να δώσει μάχη με την συγκεκριμένη ασθένεια.
Ο αγώνας κατά του καρκίνου είναι δύσκολος τόσο για τον ίδιο τον ασθενή όσο και για την οικογένειά του, κυρίως όταν υπάρχουν παιδιά, τόσο σε συναισθηματικό επίπεδο, όσο και ως προς τη διαχείριση των νέων δεδομένων της καθημερινότητας.
Οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που είναι ενημερωμένα για την αρρώστια ενός γονιού, εμφανίζουν μικρότερα ποσοστά άγχους, σε σχέση με τα παιδιά που δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα. Ας μην ξεχνάμε, ωστόσο, ότι τα παιδιά αντιλαμβάνονται περισσότερα από όσα νομίζουμε και είναι λάθος η επιλογή να τα αφήνουμε "έξω" από την πραγματικότητα, πιστεύοντας ότι έτσι τα προστατεύουμε. Οι αλλαγές που ακολουθούν μετά από τη διάγνωση του καρκίνου, σε συνδυασμό με μία τυχόν μυστικότητα, μεγεθύνει τους φόβους των παιδιών και τους προκαλεί μεγαλύτερη σύγχυση, ανασφάλεια και άγχος.
Πώς μιλάμε στα παιδιά αν ο γονιός διαγνωστεί με καρκίνο;
Επιλέγουμε να μιλήσουμε κάποια στιγμή που υπάρχει ήρεμο κλίμα στο σπίτι
Μιλάμε για την ασθένεια απλά και κατανοητά, με τρόπο που ταιριάζει στην ηλικία του παιδιού, δίνοντας πληροφορίες χωρίς πολλές λεπτομέρειες, αλλά ενημερώνουμε τα παιδιά π.χ. για τις πιθανές αλλαγές που θα έρθουν στη διάρκεια της θεραπείας ή για κάποιες ενδεχόμενες αλλαγές στην καθημερινότητα.
Τα ενθαρρύνουμε να κάνουν ερωτήσεις και να μοιραστούν τα συναισθήματα τους.
Εάν δεν γνωρίζουμε την απάντηση σε κάποια ερώτηση του παιδιού, του λέμε ότι θα μάθουμε και θα του απαντήσουμε σύντομα.
2 πράγματα που πρέπει να πούμε στο παιδί από την αρχή
- Τίποτα που είπες ή έκανες δεν προκάλεσε την αρρώστια αυτή στη μαμά/τον μπαμπά
- Ο καρκίνος δεν είναι κολλητικός, όπως π.χ. μια ίωση. Η μαμά/ο μπαμπάς δεν μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια σε εσένα και σε κανέναν άλλο.
3 βοηθητικές απαντήσεις σχετικά με τον θάνατο
- Είναι αλήθεια ότι κάποιοι άνθρωποι πεθαίνουν όταν έχουν καρκίνο, αλλά πολλοί γιατρεύονται και ζουν μέχρι τα βαθιά γεράματα.
- Οι γιατροί κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να βοηθήσουν τη μαμά/τον μπαμπά να γίνει καλά.
- Πάντα θα σου το λέω όταν ο γιατρός μας λέει κάτι καινούριο.
Σε πολύ μικρά παιδιά (1-2.5 ετών) χρησιμοποιούμε όσο πιο απλές φράσεις γίνεται
- Η μαμά/ο μπαμπάς είναι άρρωστη/ος.
- Η μαμά/ο μπαμπάς θα πάει στον γιατρό
Σε παιδιά προσχολικής ηλικίας (2.5 - 4 ετών), χρησιμοποιούμε εύκολες λέξεις, με κανονική ένταση στη φωνή
- Η μαμά/ο μπαμπάς είναι άρρωστη/ος. Δεν είναι ένα απλό κρυολόγημα.
- Η αρρώστια λέγεται καρκίνος.
- Οι γιατροί βοηθάνε να γίνει καλύτερα.
- Η μαμά/ο μπαμπάς παίρνει ένα ειδικό φάρμακο.
Σε παιδιά σχολικής ηλικίας (5-8 ετών) δίνουμε ξεκάθαρες πληροφορίες
- Η μαμά/ο μπαμπάς έχει καρκίνο.
- Ο καρκίνος είναι μια ασθένεια διαφορετική από ένα κρυολόγημα.
- Δεν έκανες κάτι εσύ που να προκάλεσε την αρρώστια.
- Δεν μπορείς να κολλήσεις και εσύ καρκίνο. Δεν είναι κολλητική ασθένεια.
- Όσα ραντεβού και να έχει η μαμά/ο μπαμπάς στον γιατρό, εσένα θα σε προσέχει
Στους εφήβους έχουμε υπόψη τα εξής
- Οι έφηβοι κατανοούν τα σύνθετα χαρακτηριστικά της ασθένειας, αλλά κάποιες φορές δυσκολεύονται με αφηρημένες έννοιες όπως, το νόημα της ζωής και του θανάτου.
- Είναι πιθανό να μην έχουν κατανοήσει σωστά ή πλήρως τι είναι ο καρκίνος και ποια η διαδικασία της θεραπείας, οπότε τους εξηγούμε αναλυτικά και κατανοητά, με απόλυτη ειλικρίνεια.
Tip
Είναι σημαντικό να περνάτε ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά, ακόμη και κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Παίξτε μαζί επιτραπέζια, διαβάστε τους παραμύθια, αφηγηθείτε παλιές ιστορίες, μαγειρέψτε, κάντε χειροτεχνίες, κ.λπ.
Πηγή: dikepsy.gr
