Από σήμερα, 1η Ιουνίου καταργείται η υποχρεωτική χρήση μάσκας σε όλους τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους (με ορισμένες εξαιρέσεις). Έτσι, οι μαθητές μπορούν πλέον να πηγαίνουν στο σχολείο χωρίς μάσκα, ωστόσο η χρήση της παραμένει ως σύσταση.
Τα τελευταία περίπου δύο χρόνια, οι μάσκες για την προστασία από τον COVID-19 έχουν γίνει κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Το μέτρο αυτό για την προστασία του στόματος και της μύτης, με σκοπό τη μείωση της μεταδοτικότητας της νόσου, ήταν για τους περισσότερους από εμάς κάτι πρωτόγνωρο, που μας ξένισε και μας δυσκόλεψε.
Για τα πολύ μικρά παιδιά, όμως, που ήταν στο νηπιαγωγείο και στην Α’ Δημοτικού στην περίοδο της πανδημίας, η χρήση της μάσκας έγινε βίωμα, η δική τους κανονικότητα, στην οποία συμμορφώθηκαν με υπομονή και συνέπεια, καλύτερα από όλους μας.
Τα παιδάκια αυτά καλούνται τώρα, στο τέλος της σχολικής χρονιάς, να βγάλουν τις μάσκες. Η αλήθεια είναι ότι για πολλά από αυτά, η άρση του μέτρου προκαλεί ένα μικρό σοκ προσαρμογής. Η αλλαγή μίας συνήθειας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Οι ειδικοί λένε ότι λόγω της κατασκευής μας, δυσκολευόμαστε να ξεχάσουμε και να εγκαταλείψουμε μία συνήθεια.
Έτσι, για πολλούς, όπως ήταν δύσκολο να εντάξουν τη μάσκα στη ζωή τους, άλλο τόσο δύσκολο θα είναι να μάθουν να ζουν όπως πριν.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η χρήση μάσκας
- Δυσκολεύει τη λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, καθώς δεν επιτρέπει να παρακολουθούμε τις εκφράσεις του προσώπου, που αποτελούν σημαντικό κομμάτι της μη λεκτικής επικοινωνίας.
- Δυσκολεύει την αναγνώριση του προσώπου και την ταυτοποίηση του ατόμου.
- Εμποδίζει τη συναισθηματική επικοινωνία μεταξύ εκπαιδευτικού και μαθητή.
Η ανάγκη και τα οφέλη της επαφής φαίνεται να είναι αρκετά σημαντικά.
Ωστόσο, υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που υποστηρίζουν ότι με τη μάσκα νιώθουν προστατευμένοι, ειδικά όταν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι γύρω. Σε κάθε περίπτωση, εξαρτάται από τους γονείς κάθε παιδιού αν αυτό θα συνεχίσει να φοράει τη μάσκα στο σχολείο.