Photo credits: freepik.com
Η εορταστική περίοδος των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς αποτελεί για πολλούς από εμάς μία ευκαιρία να χαλαρώσουμε, να ξεκουραστούμε, να διασκεδάσουμε, βγάζοντάς μας από το ρυθμό της καθημερινότητας. Όταν τα λαμπάκια βγαίνουν από την πρίζα και τα στολίδια μπαίνουν πάλι στο ντουλάπι, προσπαθούμε να επανέλθουμε στη ρουτίνα μας. Και αν αυτό είναι δύσκολο για εμάς, φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι για τα παιδιά!
Μετά από σχεδόν 15 ημέρες διακοπών, γεμάτες παιχνίδι και ανεμελιά, τα παιδιά καλούνται να μπουν και πάλι σε πρόγραμμα, επιστρέφοντας στο σχολείο, στη μελέτη, στις δραστηριότητες. Είναι αλήθεια ότι τα παιδιά έχουν ένα πολύ απαιτητικό καθημερινό πρόγραμμα και οι διακοπές των Χριστουγέννων τους δίνουν τη δυνατότητα να φορτίσουν μπαταρίες και να επανέλθουν με όλες τους τις δυνάμεις.
Από την άλλη, οι διακοπές των Χριστουγέννων δεν είναι το ίδιο έντονες και αναζωογονητικές για όλα τα παιδιά. Κάποια παιδιά ίσως δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν όμορφες εκδρομές και να πάρουν εντυπωσιακά δώρα από τον Άη Βασίλη. Ίσως αυτά τα παιδιά να έχουν περισσότερα παράπονα από τους γονείς τους και να επιστρέφουν στο σχολείο με μεγαλύτερο εκνευρισμό.
Σε κάθε περίπτωση, για κάποια παιδιά η περίοδος προσαρμογής μπορεί να μη διαρκεί περισσότερο από κάποιες μέρες. Για κάποια άλλα όμως, η προσαρμογή μπορεί να τα δυσκολέψει αρκετά και οι γονείς να παρατηρήσουν σημάδια παλινδρόμησης στο παιδί ή να φοβηθούν ότι κάνει «κοιλιά» στα μαθήματά του. Όπως συμβαίνει σε οτιδήποτε άλλο, έτσι και εδώ, ο ρυθμός κάθε παιδιού είναι μοναδικός και έχει νόημα να δούμε τι δυσκολεύει το κάθε παιδί και πώς μπορούμε να το διευκολύνουμε, ώστε η επιστροφή να μην είναι τόσο τραυματική για εκείνο.
Το πιο σημαντικό είναι να κατανοήσουμε ότι αυτό που το παιδί καλείται να κάνει (να αφήσει πίσω το παιχνίδι, τον ύπνο, τις βόλτες και να επιστρέψει στο διάβασμα και τις υποχρεώσεις) δεν είναι καθόλου εύκολο και απλό. Χρειάζεται να του αναγνωρίσουμε ότι η δυσκολία και η δυσφορία που μπορεί να αισθάνεται είναι απόλυτα φυσιολογικές και ότι πράγματι χρειάζεται να προσπαθήσει να βάλει στην άκρη κάποιες από τις ανάγκες του, ώστε να επαναπροσαρμοστεί.
Ειδικά για ένα παιδί που νιώθει ότι δεν πήρε όσα πήραν άλλα παιδιά, είναι σημαντικό να εξηγήσουμε ποιες δυσκολίες υπάρχουν αλλά και να του επιτρέψουμε να νιώθει έτσι και να το ενισχύσουμε να το εκφράσει.
Πώς θα βοηθήσουμε το παιδί μας να προσαρμοστεί σταδιακά
Για να διευκολύνουμε το παιδί σε αυτή τη διαδικασία, ώστε η αλλαγή να μην έρθει απότομα, αλλά σταδιακά και με στήριξη, μπορούμε να οργανώσουμε μια αυθόρμητη βόλτα το Σαββατούριακο ή να καλέσουμε κάποιους φίλους του στο σπίτι, όπως ίσως κάναμε και στη διάρκεια των γιορτών.
Μια κατασκευή στο σπίτι ή ένα παιχνίδι, μπορούν να γίνουν και ένα απόγευμα μέσα στην εβδομάδα, αφού το παιδί έχει τελειώσει το διάβασμα. Με αυτό τον τρόπο φαίνεται ότι αναγνωρίζουμε την ανάγκη του παιδιού για παιχνίδι και δημιουργικότητα και δεν τη βάζουμε σε δεύτερη μοίρα, μετά το διάβασμα ή τις δραστηριότητες.
Αν το διάβασμα είναι αυτό που στερεί στο παιδί το παιχνίδι, την επαφή με τα άλλα παιδιά, τους γονείς του και νέα ερεθίσματα, ακούγεται αρκετά λογικό να το αντιμετωπίζει εχθρικά. Το διάβασμα γίνεται πράγματι ένα εμπόδιο για το παιδί. Ίσως χρειάζεται να δούμε πώς μπορούν να χωρέσουν όλα όσα έχει ανάγκη το παιδί ακόμη και όταν υπάρχει το σχολείο.
Χρειάζεται να εμπιστευτούμε το δυναμικό του παιδιού και να το διευκολύνουμε. Ένα παιδί που νιώθει ότι το ακούν, κατανοούν τις ανάγκες, τα συναισθήματά του και δεν το κρίνουν για αυτά, ότι αναγνωρίζουν τις δυνατότητές του και του δίνουν ενεργό ρόλο στις αποφάσεις που τον αφορούν, είναι πιο πιθανό να ενεργοποιηθεί και να αναπτύξει τις δεξιότητές του δημιουργικά.
Πηγή: mazigiatopaidi.gr
