Ο στενός δεσμός που υπάρχει ανάμεσα στα δίδυμα αδελφάκια είναι -ως γνωστόν- ιδιαίτερος. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει μία τηλεπαθητική επικοινωνία. Σχετικές μελέτες έχουν δείξει ότι τα δίδυμα αδελφάκια έχουν κοινά χαρακτηριστικά προσωπικότητας και συνήθειες, ακόμη και αν χωριστούν και μεγαλώσουν σε διαφορετικό περιβάλλον.
Τα δίδυμα χωρίζονται σε δύο τύπους, στα μονοζυγωτικά, δηλαδή αυτά που έχουν το ίδιο φύλο και μοιάζουν πολύ μεταξύ τους εμφανισιακά και τα διζυγωτικά, που διαφέρουν στην όψη και στα χαρακτηριστικά, ενώ μπορεί να έχουν το ίδιο ή διαφορετικό φύλο.
Τα δίδυμα ξεκινούν τη μεταξύ τους αλληλεπίδραση από την περίοδο που βρίσκονται στη μήτρα της μητέρας τους. Σε όλη τη ζωή τους προσπαθούν από τη μία, να διατηρήσουν το δεσμό μεταξύ τους και παράλληλα να αναπτύξουν ξεχωριστές προσωπικότητες.
Από πολύ μικρή ηλικία, τα δίδυμα αδελφάκια παρατηρούν με προσοχή και μιμούνται το ένα το άλλο, ενώ μαθαίνουν να μοιράζονται. Η μοιρασιά αυτή, όμως, αφορά και στη μητέρα τους, από την οποία δεν μπορούν να νιώσουν την αποκλειστική φροντίδα της.
Στα μονοζυγωτικά δίδυμα, συχνά υπάρχει δυσκολία να τα ξεχωρίσουν στο κοινωνικό περιβάλλον, ακόμη και στην ίδια τους την οικογένεια, κάνοντας τα ίδια τα παιδιά να νιώθουν ως ένα άτομο και βέβαια, αυτό έχει αντίκτυπο στην ψυχολογία τους.
Μέχρι τον 8ο μήνα της ζωής τους, ενώ τα υπόλοιπα μωρά αρχίζουν να καταλαβαίνουν τον εαυτό τους και τη μητέρα τους ως μονάδα, στα δίδυμα αυτό το στάδιο καθυστερεί, καθώς δεν θέλουν να αποχωριστούν αυτό το αίσθημα δεσίματος μεταξύ τους.
Σε μεγαλύτερη ηλικία, λίγο πριν ξεκινήσουν το σχολείο, είναι συνηθισμένο να διεκδικούν την προσοχή και την αγάπη της μητέρας τους, εκδηλώνοντας κάποιες φορές ακόμα και επιθετική συμπεριφορά.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα δίδυμα αδέλφια σε όλη τη ζωή τους, από τη μια προσπαθούν να διατηρήσουν τον δεσμό που έχουν και από την άλλη θέλουν να ξεχωρίσουν και να αναδείξουν τη μοναδικότητά τους.
Ο χειρισμός των γονιών
Οι γονείς με δίδυμα καλούνται να μεγαλώσουν δύο παιδιά παράλληλα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται πρακτικά, οικονομικά και συναισθηματικά. Η μητέρα που κάνει δίδυμα, θα πρέπει να προσφέρει τον εαυτό της και στα δύο παιδιά, και να συμπεριφέρεται στο κάθε παιδί σαν να είναι μοναδικό.
Βέβαια, μία μητέρα δεν μπορεί να ανταποκριθεί ταυτόχρονα στις ανάγκες και των δύο μωρών (π.χ. τάισμα ή αλλαγή πάνας). Θα πρέπει, όμως να λαμβάνει υπόψη ότι κάθε παιδί έχει τη δική του προσωπικότητα και ιδιοσυγκρασία, και έτσι θα κατανοήσει καλύτερα ότι και οι ανάγκες τους είναι διαφορετικές.
Η καλή οργάνωση είναι απαραίτητη όταν υπάρχουν δίδυμα, ως προς το πρόγραμμα του ύπνου, του φαγητού και του παιχνιδιού. Όταν η μητέρα δεν πετυχαίνει να δημιουργήσει με κάθε παιδί το μοναδικό δεσμό που προαναφέρθηκε, μπορεί να νιώθει τύψεις, άγχος ή και κατάθλιψη, ειδικά, αν έχει αδυναμία στο ένα από τα δύο παιδιά.
Συμβουλές για το μεγάλωμα δίδυμων μωρών
- Αν μεγαλώνετε δίδυμα πρέπει να ενθαρρύνετε τα ατομικά τους χαρακτηριστικά και να ενισχύσετε την διαφορετικότητά τους.
- Φροντίστε να μη θεωρούνται ως ένα άτομο μέσα στην οικογένεια αλλά το κάθε παιδί να έχει την δική του θέση, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά και τις ικανότητές του.
- Διαθέστε χρόνο στο κάθε παιδί ξεχωριστά.
- Αποφύγετε τις συγκρίσεις μεταξύ τους.
- Ενθαρρύνετέ τα να επιλέγουν διαφορετικά χόμπι και δραστηριότητες, ώστε μεγαλώνοντας να έχουν και ξεχωριστές φιλίες, αλλά και να τους ενθαρρύνεται να καταλαβαίνουν ο/η ένας/μια τον/την άλλον/η.
- Στο σχολείο τα δίδυμα είναι καλό να χωριστούν και να παρακολουθούν διαφορετικά τμήματα, κάτι που θα συμβάλλει στην κοινωνικοποίηση και θα αναπτύξει το αίσθημα ιδιωτικότητας. Ωστόσο, ο χωρισμός τους είναι ένα θέμα που πρέπει να συζητήσετε με τα παιδιά, καθώς μπορεί να βιώσουν άγχος αποχωρισμού από το δίδυμο αδερφό/ή.
