Η 6η Μαΐου καθιερώθηκε ως παγκόσμια ημέρα κατά της δίαιτας το 1992, όταν η Mary Young Evans, Βρετανίδα συγγραφέας, έμαθε για την αυτοκτονία μίας νεαρής κοπέλας που δεν άντεχε τα πειράγματα των συμμαθητών της για το βάρος της. Η Evans έπασχε σε νεαρή ηλικία από νευρική ανορεξία και αφού αντιμετώπισε το πρόβλημά της, ασχολήθηκε επαγγελματικά βοηθώντας ανθρώπους με προβλήματα διαχείρισης βάρους.
Συχνά η διαδικασία της δίαιτας είναι μία επίπονη προσπάθεια γεμάτη στερήσεις και ενοχές, πείνα και απογοητεύσεις. Οι πολλαπλές αποτυχίες που βιώνουν πολλοί στην προσπάθειά τους να χάσουν βάρος μειώνει την αυτοεκτίμησή τους. Αρχίζει με αυτόν τον τρόπο ένας φαύλος κύκλος αποτυχημένων προσπαθειών και απογοητεύσεων.
Ο εορτασμός της 6ης Μαΐου σκοπό έχει να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους για τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει η εμμονή με το σωματικό βάρος και τη δίαιτα στην υγεία μας. Προσπαθεί να μας διδάξει ότι η ιδανική σιλουέτα δεν είναι απαραίτητα η πολύ λεπτή σιλουέτα – πρότυπο που προάγει η σύγχρονη κοινωνία. Κυρίως όμως η 6η Μαΐου έχει ως στόχο να μας μάθει να αγαπάμε το σώμα μας.
Τότε γιατί κάνουμε δίαιτα; Και τι πρέπει να κάνει ένας παχύσαρκος άνθρωπος του οποίου απειλείται η υγεία;
Πρώτα απ’ όλα το μήνυμα της 6ης Μαΐου δεν είναι αντίθετο με τη βελτίωση του βάρους μας. Κανείς δεν αρνείται το γεγονός ότι το υπερβάλλον βάρος είναι επικίνδυνο για την υγεία μας. Αυτό, όμως, που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι πρέπει να αγαπάμε το σώμα μας για να θέλουμε να το βελτιώσουμε. Η απώλεια κιλών για να είναι εφικτή και επιτυχής πρέπει να συνοδεύεται από σταδιακή αλλαγή στον τρόπο σκέψης. Η διαδικασία πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν πιο ευχάριστη και να σέβεται τη μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου. Στο δρόμο αυτό της αλλαγής χρειάζεται αξιοπρέπεια, υποστήριξη και κατανόηση.
Η 6η Μαΐου σκοπό έχει να αφυπνίσει και να καταδικάσει τη δίαιτα ως εμμονή, στέρηση και τιμωρία. Μας θυμίζει να τιμάμε το σώμα μας και να σεβόμαστε τις αδυναμίες και τις ιδιαιτερότητές του. Να το προσέχουμε και να το διατηρούμε υγιές. Η παγκόσμια ημέρα κατά της δίαιτας καθιερώθηκε για να καταπολεμήσει το ρατσισμό που υφίστανται τα υπέρβαρα άτομα και τη μάστιγα που λέγεται «διατροφικές διαταραχές» (βουλιμία, ανορεξία, ορθορεξία, συναισθηματική υπερφαγία κλπ).
Στην προσπάθειά μας για ένα ομορφότερο και υγιέστερο σώμα φαίνεται πως ξεχάσαμε την ετυμολογική προέλευση του ρήματος διαιτώμαι. Διαιτώμαι σημαίνει ακολουθώ έναν ορισμένο τρόπο ζωής, διαβιώ, ζω. Με σεβασμό στο σώμα μας, την υγεία μας και τις παραδόσεις μας, ας σταματήσουμε σήμερα τη «δίαιτα» και ας αρχίσουμε ένα νέο τρόπο ζωής με πιο υγιεινές διατροφικές επιλογές και περισσότερη άσκηση.
