Έχετε περάσει με επιτυχία την εποχή που ξυπνούσατε στις δύο τα ξημερώματα για να ταΐσετε το μωρό, τις παιδικές ασθένειες, την άρνηση του παιδιού να πάει στο σχολείο και τόσα άλλα. Όμως, η λέξη "εφηβεία" σας προκαλεί, ίσως, την πιο μεγάλη ανησυχία. Τι συμβαίνει τελικά σε αυτή την περίοδο της ζωής;
Η εφηβεία, δηλαδή η μεταβατική φάση από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση, χαρακτηρίζεται από έντονη ανάπτυξη, όχι μόνο σωματικά, αλλά συναισθηματικά και διανοητικά. Είναι γεμάτη αλλαγές, μεταπτώσεις, αμφισβητήσεις. Είναι, επομένως, λογικό επακόλουθο να υπάρχει σύγχυση, αναστάτωση και συγκρούσεις σε πολλές οικογένειες. Σε αυτό συμβάλλει και το γεγονός ότι αλλάζει ο τρόπος επικοινωνίας μεταξύ γονιών και εφήβων, όχι πάντα με τον καλύτερο τρόπο.
Πώς να διαχειριστείτε την εφηβεία
Σε αυτή την εύθραυστη περίοδο οι γονείς οφείλουν να βοηθήσουν τα παιδιά, συμβάλλοντας στην ψυχοσυναισθηματική ολοκλήρωση και στη διαμόρφωση της ταυτότητάς τους. Ο ρόλος τους δεν είναι εύκολος. Θα πρέπει να μιλούν με ειλικρίνεια στο παιδί για όλα τα θέματα, χωρίς αμηχανία, ώστε να μην έχει άγνοια ή πέσει θύμα παραπληροφόρησης και να του εξηγούν τις ιδιαιτερότητες αυτής της ηλικίας. Χρειάζεται να ακούν τον έφηβο με υπομονή και κατανόηση, να συμμερίζονται τις ανησυχίες και τις αγωνίες του, ώστε να μπορούν και οι ίδιοι να κατανοήσουν πιο εύκολα τις προθέσεις του αργότερα. Να είναι δίπλα του και να τον στηρίζουν. Να είναι στοργικοί αλλά όχι υπερπροστατευτικοί, να ενθαρρύνουν την αυτονομία και την αυτάρκεια του, να απαιτούν μία ώριμη και υπεύθυνη συμπεριφορά. Να αποτελούν θετικά πρότυπα και να δίνουν το σωστό παράδειγμα, αποφεύγοντας τις συνεχείς παρατηρήσεις και απαγορεύσεις.
Οι έφηβοι τείνουν να στρέφονται στον εαυτό τους. Για αυτό έχουν ανάγκη οι γονείς τους να είναι δίπλα τους. Και οι γονείς καλό είναι να κάνουν την αυτοκριτική τους, αποφεύγοντας συμπεριφορές που μπορεί να προκαλέσουν επιπλέον άγχος ή εσωστρέφεια στον έφηβο.
- Προσπαθήστε να κρατήσετε μια ισορροπία ανάμεσα στην καθοδήγηση που δίνετε στο «παιδί» και την υπευθυνότητα που περιμένετε από τον "έφηβο".
- Προκειμένου να περιορίσετε τις εντάσεις και τις προστριβές, αποφύγετε τις φωνές και τις επικρίσεις. Ο καλύτερος τρόπος για να έχετε τον έλεγχο, είναι η συζήτηση και η κοντινότητα.
- Μην προσπαθείτε να κάνετε πραγματικότητα τα δικά σας (χαμένα) όνειρα μέσα από το παιδί σας. Αφήστε το να κάνει τα δικά του όνειρα και μην το φορτώνετε με ευθύνες.
- Δείξτε του εμπιστοσύνη. Αν δεν αφήνετε το έφηβο να φύγει ένα Σαββατοκύριακο από το σπίτι με τους φίλους του, πώς θα φύγει από το σπίτι σε 2-3 χρόνια για σπουδές, ίσως και στο εξωτερικό;
- Αν νιώθετε ότι χάνετε την επικοινωνία και κατ' επέκταση το παιχνίδι, απευθυνθείτε σε έναν ειδικό, ώστε να προλάβετε δυσάρεστες εξελίξεις στο μέλλον.
