Photo credits: freepik.com
Πρωινό ξύπνημα, τσάντα, σχολείο, αγγλικά, κολυμβητήριο, δραστηριότητες, πάρτι, ύπνος, σχολείο, γαλλικά, ρομποτική, ποδόσφαιρο, χορός, yoga, μαθήματα. Το καθημερινό πρόγραμμα των παιδιών είναι τόσο φορτωμένο και πολλές φορές τους δημιουργεί επιπλέον πίεση και στρες, που δεν μπορούν να διαχειριστούν και να χαλαρώσουν. Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να αποβάλλουν το άγχος και να ρίξουν τους ρυθμούς;
Σίγουρα όλες οι δραστηριότητες είναι αναγκαίες, όμως είναι εξίσουναπαραίτητο τα παιδιά μας να μην πιέζονται και απλώς να ζουν τη ζωή και την κάθε στιγμή. Πώς θα βοηθήσουμε τα παιδιά μας σε αυτό;
Η Αριάδνη Οικονομίδη, Kids Yoga Instructor και Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού, δημιουργός του Yoga for Happy Kids, μας δίνει μερικά χρήσιμα tips.
Ας θυμηθούμε αρχικά πώς ήταν όταν ήμασταν εμείς παιδιά
Μάλλον θυμόμαστε το ίδιο: μια παιδική ηλικία γεμάτη ανεμελιά, παιχνίδι, χωρίς πολλές υποχρεώσεις και έγνοιες, χωρίς μάσκες και φόβο, με βόλτες στις πλατείες και τα πάρκα. Για τα παιδιά όμως σήμερα, δεν είναι το ίδιο. Οπότε την επόμενη φορά που θα κοιτάξουμε το ρολόι και αγχωμένοι θα πούμε στα παιδιά «γρήγορα, έχουμε αργήσει!» ας το σκεφτούμε καλύτερα και ας επιλέξουμε έναν λιγότερο αγχωτικό τρόπο.
Αναγνωρίζουμε τα σημάδια
Είναι λίγο απίθανο ένα παιδί να μας πει ότι έχει στρες. Μπορεί όμως να μας το δείξει με τον τρόπο του. Μερικά από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα του στρες είναι το να έχει συχνά πονοκέφαλο, επίμονο στομαχόπονο, να βλέπει εφιάλτες, να θέλει να απέχει από δραστηριότητες, να τραυλίζει, να τρώει τα νύχια του, να τραβάει τα μαλλιά του, να λέει ψέματα ή να εμφανίζει έντονη επιθετικότητα.
Προσπαθούμε να τονώνουμε συνεχώς την αυτοεκτίμηση των παιδιών
Αυτό το καταφέρνουμε με το να είμαστε υποστηρικτικοί, να επαινούμε την προσπάθειά τους, να τα ενθαρρύνουμε και να αποφεύγουμε τις συγκρίσεις, τις απειλές και τον υπερβολικό έλεγχο.
Αποδεχόμαστε ότι δεν μπορούμε να προστατεύουμε συνεχώς τα παιδιά
Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τα αρνητικά συναισθήματα από τη ζωή τους. Μπορούμε, όμως, να τους δώσουμε τα απαραίτητα «εργαλεία» που χρειάζονται για να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της ζωής.
Photo credits: freepik.com
Μερικές φορές είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθουν ότι είναι αγχωμένα
Λέμε στα παιδιά ότι είναι φυσικό να νιώθουν κάποιες φορές άγχος, φόβο ή θυμό και ότι ακόμα και εμείς αισθανόμαστε το ίδιο σε ανάλογες καταστάσεις.
Ξεχωρίζουμε τα θετικά γεγονότα
Ρωτάμε τα παιδιά για τα όμορφα πράγματα που τους συνέβησαν, για τις στιγμές με τους φίλους, για τις επιτυχίες, τα κατορθώματά και κάθε χαρά που μπορεί να βίωσαν. Κλείνουμε την τηλεόραση και δεν τα αφήνουμε να βλέπουν ειδήσεις μαζί μας.
Τα προετοιμάζουμε για καταστάσεις που μπορεί να τα αγχώσουν, χωρίς να τα φοβίσουμε
Μπορούμε για παράδειγμα να τα προετοιμάσουμε για το ραντεβού με τον γιατρό ή για κάποιο ταξίδι, καθησυχάζοντάς τα.
Συζητάμε με τα παιδιά για όλα όσα τους προκαλούν στρες
Τα παρηγορούμε αν χρειαστεί χωρίς να μηδενίζουμε αυτό που ένιωσαν. Μερικές φορές το μόνο που χρειάζονται τα παιδιά είναι να ξέρουν ότι οι γονείς τους θα είναι πάντα εκεί με ανοιχτή αγκαλιά.
Προσέχουμε τι συζητάμε μπροστά τους
Χρειάζεται να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο συζητάμε τα θέματα της καθημερινότητας (κορωνοϊός, πόλεμος Ουκρανία, αυξήσεις τιμών) μπροστά στα παιδιά διότι είναι πιθανό να τους μεταδίδουμε τις ανησυχίες μας και να τους προκαλέσουμε αγωνία και άγχος.
Γινόμαστε πρώτα εμείς το σωστό πρότυπο
Τα παιδιά βλέπουν το πώς αντιδράμε στο στρες. Αν χάνουμε την ψυχραιμία μας όταν αργούμε, όταν συναντάμε κίνηση, όταν «πνιγόμαστε» επειδή έχουμε πολλή δουλειά, όταν διαρκώς είμαστε στο τρέξιμο. Αν τα αντιμετωπίσουμε με ηρεμία και αισιοδοξία, το ίδιο θα κάνει και το παιδί.
Βοηθάμε τα παιδιά να αποφορτιστούν
Χαλαρώνουμε το πρόγραμμά τους και τους δίνουμε χρόνο να παίξουν, να ονειρευτούν, να βαρεθούν! Φέρνουμε τα παιδιά σε επαφή με τη φύση και τα βοηθάμε να πάρουν βαθιές ανάσες. Η yoga είναι σίγουρα μια επιλογή που βοηθάει στις ανάσες και στο στρες.
Ταυτόχρονα, βρίσκουμε χρόνο μέσα στη μέρα για να συζητήσουμε μαζί τους, να τα ακούσουμε, να παίξουμε και να γελάσουμε μαζί τους. Κυρίως, όμως, μαθαίνουμε κι εμείς πώς να διώξουμε το στρες μακριά και να απολαύσουμε τη στιγμή.
