Photo credits: freepik.com
Τα μοναχοπαίδια έχουν τη φήμη ότι είναι κακομαθημένα, δύστροπα, εγωκεντρικά και μοναχικά. Ισχύει όμως αυτό; Νεότερες έρευνες υποδεικνύουν ότι τα μοναχοπαίδια είναι περισσότερο αυτόνομα, έξυπνα και φιλικά στην επαφή τους με τρίτους σε σχέση με τα παιδιά που έχουν αδέρφια.
Η φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού εξασφαλίζεται όταν μεγαλώνει σε μία οικογένεια με σταθερότητα, από γονείς που δεν θέτουν στο παιδί υπερβολικά υψηλές απαιτήσεις, όταν δεν το υπερπροστατεύουν και όταν του εξασφαλίζουν αρκετές εξωοικογενειακές επαφές.
Οι γονείς με μοναχοπαίδια θα πρέπει να αποφεύγουν να:
- μεγαλώνουν το παιδί μόνο ανάμεσα σε μεγάλους
- του παρέχουν ανεξέλεγκτα υλικά αγαθά
- δημιουργούν συναισθηματική αλληλεξάρτηση
- το επιβαρύνουν με τις δικές του φιλοδοξίες
Photo credits: freepik.com
Τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν τα μοναχοπαίδια
Τα μοναχοπαίδια απολαμβάνουν την αμέριστη προσοχή, την αγάπη και τους υλικούς πόρους που διαθέτουν οι γονείς τους. Όπως συμβαίνει σε κάθε κατάσταση, έτσι και στην περίπτωση αυτή υπάρχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Ας δούμε ποια είναι αυτά.
Πλεονεκτήματα
- Ως μοναδικοί αποδέκτες της αγάπης και του χρόνου των γονιών τους, καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες αυτές.
- Έχουν καλύτερες σχολικές επιδόσεις, προφανώς εξαιτίας του ότι οι γονείς μπορούν να διαθέτουν περισσότερο χρόνο και ενέργεια.
- Συχνά είναι τα πιο δημιουργικά σε σχέση με άλλα παιδιά που έχουν αδέρφια, καθώς περνούν πολύ χρόνο μόνα τους.
Μειονεκτήματα
- Η μη ύπαρξη αδερφού/ής μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, καθώς δεν έχουν εμπειρίες κοινωνικοποίησης με άλλα παιδιά στο σπίτι.
- Είναι πιο ευάλωτα σε προβλήματα ή εντάσεις μέσα στην οικογένεια.
- Αισθάνονται μεγαλύτερη πίεση για το αν θα τα καταφέρουν στη ζωή τους.
- Τείνουν να αναπτύσσουν μια εγωκεντρική στάση, αφού ποτέ δεν χρειάστηκε να ανταγωνιστούν για την προσοχή των γονιών τους ή για το μοίρασμα των παιχνιδιών με τα αδέλφια τους.
- Υστερούν στη διαχείριση της επιθετικότητας, στην επίλυση συγκρούσεων, στις διαπραγματεύσεις, στις στρατηγικές διαχείρισης διαπροσωπικών καταστάσεων και συναισθημάτων.
- Όταν υπάρχει μόνο ένα παιδί στην οικογένεια, γίνεται το επίκεντρο του ενδιαφέροντος για τους γονείς, τους συγγενείς, τους φίλους. Η αποκλειστική ενασχόληση μαζί του και η φροντίδα από το οικογενειακό περιβάλλον, ενδέχεται να κάνει το παιδί να αναζητά αυτή την προσοχή και εκτός σπιτιού, π.χ. στο σχολείο, στην ομάδα, κ.ο.κ.
Photo credits: freepik.com
Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς τα μοναχοπαίδια
Είναι πολύ ωφέλιμο για τα μοναχοπαίδια να μάθουν να μοιράζονται και να αλληλεπιδρούν με άλλα παιδιά πριν ξεκινήσουν το σχολείο. Σ’ αυτό μπορεί να βοηθήσουν τα εξής:
- Ο βρεφονηπιακός και παιδικός σταθμός.
- Να καλείτε άλλα παιδιά στο σπίτι για να μάθει το παιδί σας να αλληλεπιδρά στο χώρο του και να ενθαρρύνετε νέες φιλίες.
- Φροντίστε να συναναστρέφεστε με οκογένειες με παιδιά, ώστε το παιδί σας να έχει δυνατότητα να παίξει με άλλους ή να κάνει φίλους.
- Ομαδικές αθλητικές ή μουσικές δραστηριότητες, π.χ. ομάδα μπάσκετ ή συμμετοχή σε μπάντα, θα βοηθήσουν το παιδί να μάθει να συνυπάρχει με άλλους και να αλληλεπιδρά.
- Βοηθήστε το παιδί να βρει ενδιαφέροντα και χόμπι με τα οποία μπορεί να ασχοληθεί μόνο του ή μαζί σας.
Τι λένε οι μελέτες
Μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι τα μοναχοπαίδια δεν διαφέρουν από τα συνομήλικα παιδιά που έχουν αδέλφια, όσον αφορά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και την κοινωνικότητα.
Η Δρ. Alice Goisis, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Δημογραφίας και Αναπληρώτρια Διευθύντρια ερευνών στο Κέντρο Διαχρονικών Μελετών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και η ομάδα της διερεύνησαν αν οι όποιες διαφορές και ομοιότητες ανάμεσα στα μοναχοπαίδια και τα παιδιά με αδέλφια σχετίζονταν με χαρακτηριστικά των γονέων. Το συμπέρασμα ήταν ότι η γνωστική ανάπτυξη των παιδιών μέχρι την ηλικία των 11 ετών, επηρεάζεται περισσότερο από παράγοντες όπως η σχέση των γονέων και η κοινωνικοοικονομική κατάσταση της οικογένειας παρά από το αν έχουν αδέρφια.
Ουσιαστικά, οι οικονομικοί και συναισθηματικοί πόροι που διαθέτει η οικογένεια, μπορεί να διαδραματίζουν ουσιαστικότερο ρόλο στην εξέλιξη της ζωής των παιδιών, από το με πόσα παιδιά θα πρέπει να τους μοιραστούν.