Photo credits: freepik.com
Οι γονείς μαθαίνουν στα παιδιά τους ότι δεν πρέπει να λένε ψέματα, αλλά πολύ συχνά οι ίδιοι λένε καθημερινά μικρά ή μεγαλύτερα ψέματα, τα γνωστά "λευκά" ψέματα.
Σχετικές έρευνες έχουν δείξει ότι η πλειοψηφία των γονιών λέει ψέματα στα παιδιά τους, κάτι που συμβαίνει στην προσπάθειά τους κυρίως να ελέγξουν την συμπεριφορά των παιδιών και να τα κάνουν να συμπεριφερθούν πιο όμορφα.
Το πιο συνηθισμένο ψέμα που λένε οι περισσότεροι γονείς, σύμφωνα με έρευνες, είναι: "Αν δεν έρθεις τώρα μαζί μου θα σε αφήσω εδώ". Το ψέμα αυτό αποτελεί ψυχολογική βία και κακοποίηση συναισθηματικής μορφής, καθώς αφορά το κομμάτι της εγκατάλειψης και καλλιεργεί φόβο στο παιδί.
Άλλα συνηθισμένα ψέματα είναι τα εξής:
- Αν δεν συμμορφωθείς θα καλέσω την αστυνομία.
- Δεν έχω μαζί μου χρήματα, θα στο πάρω άλλη φορά.
- Είναι ώρα για ύπνο.
- Δεν έχει μπαταρία το κινητό μου.
- Τι ωραίο που το έκανες!
- Αν δεν φας το φαγητό σου, θα σε πάρει ο παλιατζής.
Μπορεί να προκαλέσει κακό το να λέμε ψέματα στα παιδιά;
Σε κάποιες περιπτώσεις οι γονείς λένε ψέματα πιστεύοντας ότι έτσι προστατεύουν το παιδί από ενδεχόμενη στεναχώρια. Άλλοτε γιατί προσπαθούν να αποφύγουν και να καλύψουν τα δικά τους οδυνηρά συναισθήματα, ενώ υπάρχουν και οι περιπτώσεις που θέλουν να αποφύγουν να δώσουν απαντήσεις, που οι ίδιοι δεν είναι έτοιμοι να το κάνουν.
Το παιδί έχει το δικαίωμα να ξέρει την αλήθεια. Έτσι, μαθαίνει να εμπιστεύεται τους γονείς και να νιώθει ασφάλεια
Είναι, όμως, αλήθεια ότι ακόμη και τα παιδιά έχουν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται πολλές φορές τα ψέματα. Όταν, λοιπόν, συμβαίνει αυτό, οι γονείς αφενός δεν τηρούν αυτό που ζητούν από τα παιδιά και αφετέρου δίνουν στα παιδιά διπλό μήνυμα, καθώς άλλο αισθάνονται και άλλο συμβαίνει.
Λέγοντας ψέματα δημιουργείται αναστάτωση στο παιδί και η φαντασία του οργιάζει. Συχνά ψάχνει τις ευθύνες στον εαυτό του και οι γονείς βλέπουν μια περίεργη συμπεριφορά, είτε σωματοποιώντας τα συναισθήματα του το παιδί, είτε υιοθετώντας παραβατικές συμπεριφορές.
Αντίθετα, λέγοντας την αλήθεια, μπορούν να εξηγήσουν στο παιδί, ανάλογα με την ηλικία και την αντίληψή του. Το παιδί πρέπει να είναι προετοιμασμένο για τις ενδεχόμενες αλλαγές που θα έρθουν στη ζωή του, π.χ. μια αρρώστια, ένα χωρισμό, ένα θάνατο.
Το παιδί έχει το δικαίωμα να ξέρει την αλήθεια. Έτσι, μαθαίνει να εμπιστεύεται τους γονείς και να νιώθει ασφάλεια. Αυτή η διαδικασία χτίζει δυνατούς δεσμούς μεταξύ τους.
