Στις περισσότερες περιπτώσεις ο παιδικός διαβήτης αφορά διαβήτη τύπου 1, που αντιμετωπίζεται με δια βίου χορήγηση ενέσεων ινσουλίνης.
Ο διαβήτης τύπου 1 στα παιδιά είναι η δεύτερη πιο συχνή χρόνια νόσος. Κάθε χρόνο περισσότερα από 96.000 παιδιά στον κόσμο κάτω των 15 ετών εμφανίζουν σακχαρώδη διαβήτη. Στην Ελλάδα αναφέρονται 7-10 νέες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 1 ανά 10.000 παιδιά κάτω των 15 ετών ετησίως.
Ο διαβήτης τύπου 1 είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα που οφείλεται στην καταστροφή κυττάρων του παγκρέατος τα οποία παράγουν ινσουλίνη, από αντισώματα που παράγει το ίδιο το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Οι ασθενείς εμφανίζουν έλλειψη ινσουλίνης σε αντίθεση με τον διαβήτη τύπου 2, όπου οι ασθενείς εμφανίζουν αντίσταση στην δράση της ινσουλίνης.
Συχνά συμπτώματα των παιδιών που εμφανίζουν διαβήτη τύπου 1 είναι η πολυουρία (μεγάλη ποσότητα ούρων και συχνή ούρηση), η πολυδιψία (κατανάλωση μεγάλης ποσότητας υγρών), απώλεια βάρους παρά το έντονο αίσθημα πείνας, αδυναμία και εύκολη κόπωση, κοιλιακά άλγη.
Αν το παιδί σας παρουσιάζει κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα:
- τον τελευταίο καιρό φαίνεται αδύναμο και κουρασμένο
- τις τελευταίες μέρες καταναλώνει μεγαλύτερη ποσότητα υγρών από ότι συνήθως και παραπονιέται συνέχεια ότι διψάει ή τη νύχτα σηκώνεται για να πιει νερό
- η ούρηση του είναι συχνότερη από παλιότερα, παρουσιάζει νυχτερινή ενούρηση ξαφνικά ή ξυπνάει τη νύχτα για να ουρίσει
- πεινάει και θέλει συνέχεια να καταναλώνει τροφή, κυρίως γλυκά, χωρίς να παίρνει βάρος ή έχει παρόλαυτα χάσει βάρος
θα πρέπει να εξεταστεί ιατρικά και να γίνει ο απαραίτητος εργαστηριακός έλεγχος.
Στις περισσότερες περιπτώσεις παιδιών με διαβήτη τύπου 1 δεν υπάρχουν στην οικογένεια άλλοι ασθενείς με διαβήτη.
Στο 10% περίπου των παιδιών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 η διάγνωση γίνεται επειδή εμφανίζουν διαβητική κετοξέωση, μια δυνητικά επικίνδυνη εικόνα που εμφανίζεται όταν οι τιμές της γλυκόζης έχουν παραμείνει πολύ υψηλές στο αίμα για αρκετές μέρες. Στην περίπτωση αυτή τα παιδιά μπορεί να εμφανίσουν αφυδάτωση, ταχυκαρδία, ταχύπνοια, εμέτους, έντονο κοιλιακό άλγος έως και απώλεια των αισθήσεων και κώμα. Για το λόγο αυτό είναι πάντα καλύτερο η διάγνωση του διαβήτη τύπου 1 να γίνεται όσο το δυνατόν νωρίτερα, ειδικά στην παιδική ηλικία, πριν εμφανιστούν σοβαρά συμπτώματα.
Γράφτηκε από Ευαγγελία Πάνου
Ενδοκρινολόγος, Επιστημονικός Συνεργάτης Ενδοκρινολογικού-Παιδικού Διαβήτη Τμήματος ΙΑΣΩ Παίδων
Πηγή: www.iasopaidon.gr/blog
