Τώρα που το μωράκι σας έχει έρθει στον κόσμο είναι εύλογο να έχετε πολλές απορίες για την ανατροφή, την ανάπτυξή του και βέβαια για το τι και πώς νιώθει εκείνο, όπως επίσης, με ποιο τρόπο η βρεφική φροντίδα επηρεάζει την ψυχολογία του. Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεστε στο βρέφος και αντιμετωπίζετε τις ανάγκες του όσο αυτό μεγαλώνει, έχει αντίκτυπο στα βιώματα και τη μετέπειτα εξέλιξή του, επομένως είναι ιδιαίτερα σημαντικό να παρέχετε στο μωρό σας όσα χρειάζεται, ώστε να εξελιχθεί σε ένα ισορροπημένο παιδάκι.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο πιο καθοριστικός παράγοντας για την υγιή ψυχική ανάπτυξη ενός βρέφους, την ανατροφή και το σχηματισμό της προσωπικότητάς του, είναι η έκφραση αγάπης και η έμπρακτη εκδήλωσή της από τους γονείς του.
Ειδικά στον πρώτο χρόνο ζωής ενός μωρού, η αγάπη αυτή πρέπει να προέρχεται από ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, τη μητέρα, η οποία στη φάση αυτή θα πρέπει να αποτελεί σταθερά για το βρέφος και ας υπάρχουν και άλλα πρόσωπα που συνεισφέρουν στην αγάπη αυτή (πατέρας, παππούδες, κλπ.). Το μωράκι σας έχει ανάγκη να του δώσετε απλόχερα την αγάπη σας. Μην του στερήσετε τίποτα. Οι μελέτες δείχνουν ότι εκείνοι που για διάφορους λόγους μεγάλωσαν χωρίς αγάπη ή αυτή διακόπηκε ξαφνικά, έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και διαταραγμένο ψυχισμό.
Η αγκαλιά και το χάδι είναι πολύ σημαντικά, καθώς αποτελούν το βασικό τρόπο μέσα από τον οποίο το βρέφος αποκτά την αίσθηση της ταυτότητας. Χωρίς αυτά, το βρέφος δεν μπορεί να συγκροτήσει την εικόνα του εαυτού του. Όταν γεννηθεί ένα μωρό δεν έχει την αίσθηση ότι το ίδιο είναι ξεχωριστό. Νιώθει ένα με τα πράγματα και τα πρόσωπα γύρω του. Με τους γονείς, τα παιχνίδια, το περιβάλλον γύρω του. Όλα αυτά αρχίζουν να γίνονται ξεχωριστά στην εσωτερική εμπειρία του βρέφους από τη στιγμή που η μητέρα του, χρησιμοποιώντας τον ισχυρό δεσμό της με το βρέφος, αρχίζει να έχει αυτή την οικεία επαφή μαζί του.
Η στενή και συχνή σωματική επαφή του μωρού με τους γονείς και ο κοινός ύπνος τα πρώτα δύο χρόνια, συστήνονται για να επιτευχθεί η σύνδεση μεταξύ τους. Ένα μωρό χρειάζεται προσοχή, ευαισθησία στο χειρισμό, σεβασμό στα συναισθήματα και τις ανάγκες του από τους γονείς του, προκειμένου να επιτευχθεί ο ψυχικός συντονισμός μεταξύ τους.
Η ασφαλής προσκόλληση του μωρού προς τους γονείς του, συμβάλλει στη δημιουργία συναισθηματικής ασφάλειας και στην περαιτέρω καλλιέργεια υγειών διαπροσωπικών σχέσεων. Η ασφαλής συναισθηματική βάση θα πρέπει να δημιουργείται από τη βρεφική ηλικία και συγκεκριμένα τα δύο πρώτα χρόνια ζωής. Οι γονείς θα πρέπει να μεγαλώνουν το μωρό τους έτσι, ώστε εκείνο να αισθάνεται ότι οι ανάγκες του είναι σημαντικές και ικανοποιούνται, όπως επίσης, ότι βρίσκεται σε σταθερό περιβάλλον, δίπλα σε αξιόπιστους φροντιστές.
Αυτή η ασφαλής βάση των πρωταρχικών δεσμών ενός μωρού, χρησιμοποιείται ασυνείδητα και κατά προέκταση στις σχέσεις του με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Έτσι, το παιδί και αργότερα ο ενήλικας μπορεί να δημιουργεί αμοιβαίες σχέσεις εμπιστοσύνης, φροντίδας, κατανόησης, αλληλοϋποστήριξης και επικοινωνίας. Αντίθετα, όταν οι πρωταρχικές σχέσεις δεν καλλιεργούν αυτή την ασφαλή βάση, το άτομο καταλήγει να βιώνει διάφορες συναισθηματικές ανασφάλειες στις σχέσεις του με τους άλλους και με τον εαυτό του, παρουσιάζοντας προβλήματα αυτοεκτίμησης, άγχους, κατάθλιψης, διατροφικές διαταραχές και άλλα.
Τα παιδιά που μεγαλώνουν με την ανατροφή προσκόλλησης αποκτούν καλύτερη επικοινωνία με τους γονείς τους, εμπιστοσύνη, ηρεμία και γρηγορότερη αυτονόμηση. Επιπλέον, έχουν συνήθως καλύτερη υγεία, κλαίνε λιγότερο, χαμογελούν περισσότερο, είναι πιο εκδηλωτικά, δείχνουν περισσότερη ενσυναίσθηση, και γίνονται πιο έξυπνα.
