Photo credits: freepik.com
Η καθυστέρηση στην ωρίμαση των νέων σήμερα είναι ένα σύνθετο φαινόμενο που επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Ποιοι είναι αυτοί;
Η ενηλικίωση ορίζεται από τους διεθνείς Οργανισμούς στο 18ο έτος ή για άλλα κράτη στο 21ο, αλλά τα δεδομένα φαίνεται να έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Δύσης, έχουν επιμηκυνθεί τα όρια της εφηβείας και αργεί πολύ η αυτονομία των νέων ανθρώπων.
Αυτό, σύμφωνα με τους ειδικούς, συμβαίνει σε κοινωνίες που είναι σε κρίση, οικονομική, κοινωνική ή άλλη. Στη χώρα μας, τουλάχιστον το 20% των νέων ζουν στο παιδικό δωμάτιο, χωρίς να δουλεύουν, να σπουδάζουν ή να μαθαίνουν μια τέχνη. Πρόκειται για ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη.
Αλλά, ας δούμε αναλυτικά τους κυριότερους παράγοντες στους οποίους οφείλεται η καθυστέρηση ωρίμανσης των νέων:
1. Κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες: Οι νέοι αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στην εκπαίδευση και στις σπουδές τους. Η απόκτηση περισσότερων πτυχίων καθυστερεί την είσοδό τους στην αγορά εργασίας. Παράλληλα, η οικονομική αβεβαιότητα και οι δυσκολίες στην εύρεση σταθερής εργασίας αναγκάζουν τους νέους να μένουν περισσότερο με τους γονείς τους και να εξαρτώνται οικονομικά από αυτούς.
2. Τεχνολογία και μέσα κοινωνικής δικτύωσης: Η συνεχής έκθεση στα social media μπορεί να επηρεάσει την ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη των νέων, δημιουργώντας πίεση για την επίτευξη μη ρεαλιστικών στόχων και προτύπων. Επιπλέον, ο χρόνος που δαπανάται σε βιντεοπαιχνίδια, εφαρμογές και ψηφιακές πλατφόρμες μπορεί να μειώσει τις ευκαιρίες για ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων και εμπειριών ζωής.
3. Αλλαγές στις κοινωνικές προσδοκίες: Οι παραδοσιακοί ρόλοι και οι προσδοκίες σχετικά με την ενηλικίωση έχουν αλλάξει. Σήμερα οι νέοι έχουν μεγαλύτερη ελευθερία να εξερευνήσουν διαφορετικές επιλογές πριν επιλέξουν μία σταδιοδρομία ή μία σταθερή σχέση. Ο γάμος και η δημιουργία οικογένειας αναβάλλονται συχνά για αργότερα, γεγονός που αναβάλλει και την ανάληψη ευθυνών.
4. Ψυχολογικοί και συναισθηματικοί παράγοντες: Η έλλειψη ευκαιριών για την ανάπτυξη αυτονομίας, είναι ένας ακόμη παράγοντας που μπορεί να καθυστερήσει την ωρίμανση. Όταν οι γονείς παρέχουν υπερβολική προστασία, οι νέοι δεν μαθαίνουν πώς να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις και τις ευθύνες της ζωής. Η έλλειψη αυτοπεποίθησης και η πίεση για την επίτευξη της "τελειότητας" μπορεί, επίσης, να αναστέλλουν την ανάπτυξη προσωπικής υπευθυνότητας και αυτονομίας.
5. Πολιτισμικές και γενετικές αλλαγές: Οι πολιτισμικές αξίες έχουν αλλάξει, δίνοντας έμφαση στην προσωπική ανάπτυξη, την εξερεύνηση και την ευτυχία παρά στην άμεση ένταξη στην ενήλικη ζωή. Από την άλλη, η αύξηση του προσδόκιμου ζωής επιτρέπει στους νέους ανθρώπους να αισθάνονται ότι έχουν περισσότερο χρόνο για να επιτύχουν τους στόχους τους.
6. Εκπαιδευτικό σύστημα και εργασιακό περιβάλλον: Σήμερα, οι θέσεις εργασίας συχνά απαιτούν ειδικευμένες γνώσεις και δεξιότητες που χρειάζονται χρόνο για να αποκτηθούν. Η ανάγκη για διαρκή επιμόρφωση και επανεκπαίδευση μπορεί να καθυστερήσει την οικονομική ανεξαρτησία.
