Τα τελευταία 24ωρα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μας μεταφέρουν θλιβερές εικόνες από τον πόλεμο στην Ουκρανία, που μας προκαλούν θυμό, απογοήτευση, ενώ παράλληλα πολλές συζητήσεις περιστρέφονται γύρω από το συμβάν αυτό.
Είναι αναπόφευκτο, λοιπόν, οι εικόνες ή οι κουβέντες αυτές να φτάσουν στα μάτια και τα αυτιά των δικών μας παιδιών, που εύλογα εκφράζουν τις απορίες και τις ανησυχίες τους, καθώς δεν μπορούν να αντιληφθούν ή να ερμηνεύσουν όσα συμβαίνουν. Τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται τον πόλεμο όπως οι μεγάλοι. Συχνά συσχετίζουν με τον εαυτό τους και την οικογένειά τους ό,τι βλέπουν και ακούν, με αποτέλεσμα να ανησυχούν για τη δική τους ασφάλεια, να νιώθουν άγχος και φόβο.
Τι λέμε, λοιπόν, στα παιδιά για τον πόλεμο; Πριν ξεκινήσετε να δίνετε πληροφορίες σε ένα παιδί, καλό είναι να του κάνετε ορισμένες ερωτήσεις, ώστε να καταλάβετε τι ακριβώς έχει ακούσει, τι γνωρίζει. Αυτό θα σας βοηθήσει να του δώσετε απαντήσεις που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του.
Αρχικά να θυμάστε ότι πρέπει να πούμε την αλήθεια. Κάποιοι γονείς, θέλοντας να «προστατεύσουν» τα παιδιά, δεν τους μιλάνε για τα δυσάρεστα πράγματα. Η αποσιώπηση του γεγονότος ή η προσέγγιση «αυτό δεν μας αφορά, είναι μακριά», δεν είναι σωστή. Αρνούμενοι ένα γεγονός ή λέγοντας ψέματα για αυτό, μπορεί να μπερδέψουμε τα παιδιά περισσότερο.
Στα παιδιά μιλάμε με απλά λόγια, κατανοητά, ανάλογα με την ηλικία τους. Σε παιδιά μικρότερα των 4 ετών δίνουμε πολύ απλοϊκές απαντήσεις. Σε μεγαλύτερα παιδιά εξηγούμε όσο πιο απλά, ότι παρόλο που η βία δεν είναι καλός τρόπος για να επιλυθεί μια σύγκρουση, μερικές φορές κάποιες χώρες αποφασίζουν ότι πρέπει να ξεκινήσουν έναν πόλεμο για να λύσουν τις διαφορές τους.
Το τελευταίο πράγμα που θέλουμε είναι το παιδί να αισθανθεί ακόμη περισσότερο φόβο για τον πόλεμο μετά από τη συζήτηση. Μην ελαχιστοποιήσετε τη σοβαρότητα του πολέμου, αλλά φροντίστε να καθησυχάσετε το παιδί, ενώ λάβετε υπόψη ότι δεν χρειάζεται να γνωρίζει όλες τις φρικτές λεπτομέρειες ενός πολέμου. Μπορείτε, επίσης, να αναφέρετε ότι υπάρχουν άνθρωποι που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα τους αναζητώντας μια καλύτερη ζωή σε άλλες χώρες.
Φροντίστε να έχετε κανονική ροή δραστηριοτήτων. Δεν χρειάζεται να είναι η τηλεόραση ανοιχτή όλη την ημέρα, ούτε όλες οι συζητήσεις να επικεντρώνονται το θέμα του πολέμου.
Τέλος, τονίστε ότι για όσο κακό υπάρχει έξω στον κόσμο, υπάρχει άλλο τόσο καλό, και σε αυτό το καλό μπορείτε να συμβάλλετε κι εσείς, βοηθώντας με όποιο τρόπο μπορείτε αυτούς που έχουν ανάγκη.
Tip
Παρατηρήστε προσεκτικά για σημάδια στρες στο παιδί, όπως προβλήματα στον ύπνο και στο φαγητό, επιθετικότητα, συναισθηματική απομόνωση, δυσκολία να σας αποχωριστεί. Για να διατηρηθεί η ισορροπία του παιδιού, απλά πράγματα, όπως η τρυφερότητα, η περιορισμένη παρακολούθηση τηλεόρασης, η διατήρηση της ρουτίνας και οι καθησυχαστικές φράσεις, είναι απαραίτητα για να αισθανθεί το παιδί ασφάλεια.
