Photo credits: freepik.com
"Έπιασα την 12χρονη κόρη μου να αυνανίζεται στην κρεβατοκάμαρά της. Ένιωσα αμηχανία και ντροπή και απλώς έκλεισα ξανά την πόρτα. Πρέπει να της μιλήσω για αυτό το περιστατικό και με ποιο τρόπο; Μήπως τώρα είναι η σωστή στιγμή να μιλήσω και στον γιο μου που είναι 8 ετών;".
Αν κάτι σας θυμίζει αυτή η μαρτυρία, καλό είναι να γνωρίζετε κάποια πράγματα για την παιδική σεξουαλικότητα και τον αυνανισμό στην παιδική ηλικία, ένα θέμα που απασχολεί αρκετούς γονείς.
Οι περισσότεροι γονείς, ανεξάρτητα από το πόσο προοδευτικοί μπορεί να είναι, δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν στο θέμα του αυνανισμού ή αλλιώς της αυτοϊκανοποίησης στην παιδική/εφηβική ηλικία. Το να πιάσουμε το παιδί μας να αυνανίζεται, θα κάνει τους περισσότερους από εμάς να νιώσουμε άβολα, ντροπιασμένοι, θυμωμένοι.
Σύμφωνα με τους παιδιάτρους, ο αυνανισμός ξεκινάει κάπου ανάμεσα στους πρώτους 3 μήνες έως τα 3 χρόνια της ζωής του, με μέσον όρο εμφάνισης τους 10-11 μήνες. Διάφορες μελέτες υποστηρίζουν επίσης πως περίπου το 1/3 των παιδιών στην φυσιολογική εξέλιξη μάθησης του σώματός τους, ανακαλύπτουν τον αυνανισμό γύρω στα 2 χρόνια τους.
Πρόκειται για μία απόλυτα φυσιολογική συμπεριφορά και φυσιολογική εξέλιξη στην ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη του παιδιού, καθώς το βοηθάει να γνωρίσει το σώμα του και αργότερα στην εφηβεία, να οριοθετήσει τον εαυτό του και να μεταβεί ομαλά και σταδιακά προς το επόμενο στάδιο της ψυχοσεξουαλικής του ανάπτυξης, την ενηλικίωση, με την προϋπόθεση ότι δεν πρόκειται για υπερβολική συμπεριφορά (δεν παρεμβαίνει στις συνήθεις ρουτίνες, ευθύνες, ή στο παιδικό παιχνίδι).
Photo credits: freepik.com
Στάδια ηλικίας και σεξουαλική ωρίμανση του παιδιού
Μέχρι την ηλικία των 5 - 6 ετών ο αυνανισμός είναι αρκετά συνηθισμένος. Τα μικρά παιδιά αφενός είναι πολύ περίεργα για το σώμα τους και αφετέρου βρίσκουν τον αυνανισμό ευχάριστο. Στην προσχολική ηλικία και στο νηπιαγωγείο, τα παιδιά είναι περίεργα για τις διαφορές μεταξύ των κοριτσιών και των αγοριών και μπορεί να εξερευνούν περιστασιακά το ένα το σώμα του άλλου, συμπεριλαμβανομένων των γεννητικών οργάνων τους.
Από την ηλικία των 6 ετών και μετά, η συχνότητα εμφάνισης του αυνανισμού (π.χ, τρίβοντας τα χέρια τους επάνω στα γεννητικά τους όργανα) υποχωρεί σε κοινή θέα, αλλά συνεχίζεται σε ιδιωτικό επίπεδο, κάτι απόλυτα φυσιολογικό.
Κατά την εφηβεία, που συνοδεύεται από αύξηση των σεξουαλικών ορμονών, σεξουαλικές σκέψεις και αντίστοιχη περιέργεια, ο αυνανισμός αποτελεί έκφραση της δικής τους ανάπτυξης σεξουαλικότητας.
Ποιος είναι ο χειρισμός που πρέπει να εφαρμόσουν οι γονείς
Ο περισσότεροι γονείς αντιδρούν συνήθως με αμηχανία, θυμό ή και "ηθική οργή", όταν έρχονται αντιμέτωποι με ένα τέτοιο περιστατικό. Άλλοι δείχνουν ψυχραιμία και το αναγνωρίζουν ως αναπτυξιακά φυσιολογική συμπεριφορά. Ιδανικά, αυτή μπορεί να είναι μία ευκαιρία για να μιλήσετε με τα παιδιά για τη σεξουαλικότητα.
Σε κάθε περίπτωση, ερχόμενοι αντιμέτωποι με ένα τέτοιο συμβάν, προσπαθείστε να μην φωνάξετε ή κάνετε παρατηρήσεις στο παιδί, θεωρώντας το ανήθικο. Το μόνο που θα πετύχετε έτσι, είναι το παιδί να έχει προβληματική σεξουαλικότητα ως ενήλικας και δυσλειτουργική σεξουαλική συμπεριφορά.
Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας καταλαβαίνει ότι ο αυνανισμός, όπως και άλλα πράγματα, είναι μια ιδιωτική υπόθεση. Αν αγγίζει τα γεννητικά του όργανα σε δημόσιο χώρο, μπορεί να του πείτε: "Δεν είναι σωστό να αγγίζεις εδώ το πέος σου / τον κόλπο σου. Θα πρέπει να γίνεται μόνο στην ιδιωτικότητα του δωματίου σου, όταν δεν είναι κανείς άλλος μαζί σου".
Όταν συζητάτε με το παιδί σας για τον αυνανισμό, μην χαρακτηρίζετε την φυσική αυτή ανάγκη ως κάτι κακό ή αμαρτωλό, αφού αυτό θα δημιουργήσει αισθήματα ενοχής και ντροπής, που μπορεί να επηρεάσουν την μετέπειτα σεξουαλική ζωή του. Εννοείται ότι η τιμωρία δεν έχει καμία θέση στην προσέγγιση του θέματος.
Σε ποιες περιπτώσεις χρειάζεται αξιολόγηση του παιδιού από παιδοψυχίατρο
- Συχνός, υπερβολικός και καθημερινός αυνανισμός, στο σπίτι ή/και σε δημόσιους χώρους.
- Δημόσιος αυνανισμός που συνεχίζεται ακόμα και αφότου μιλήσετε γι’ αυτό με το παιδί σας.
- Αυνανισμός που συμβαίνει σε συνδυασμό με άλλα συμπτώματα συμπεριφορικής ή συναισθηματικής δυσκολίας, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής απομόνωσης, επιθετικότητας, τάσης για καταστροφή αντικειμένων, κρίσεων λύπης, απόσυρσης, αν το παιδί ουρεί στο κρεβάτι του ή αν αφοδεύει μέσα στα ρούχα του.
- Ο υπερβολικός ή ο δημόσιος αυνανισμός μπορεί να υποδεικνύει ένα σοβαρότερο ψυχολογικό ή προσωπικό πρόβλημα. Θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι ότι το παιδί έχει αυξημένο άγχος, ότι το απασχολούν υπερβολικά οι σεξουαλικές σκέψεις, φαντασιώσεις και προτροπές, ότι δεν λαμβάνει επαρκή προσοχή στο σπίτι, ή ακόμη ότι μπορεί να έχει υπάρξει σεξουαλική κακοποίηση.
