Η θλίψη είναι ένα συναίσθημα φυσιολογικό και αναπόφευκτο για κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από το φύλο. Εμφανίζεται σε δύσκολες περιστάσεις που μπορεί να βιώνει κάποιος, όπως π.χ. η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Ειδικά, όμως, για τους άνδρες, η θλίψη είναι ένα από τα "απαγορευμένα" συναισθήματα, αόρατο, παρεξηγημένο και ανεπιθύμητο, που τους φέρνει σε δύσκολη θέση και που δύσκολα μπορούν να διαχειριστούν.
"Οι άνδρες δεν κλαίνε", επομένως ο φόβος του να απογυμνώνεται από την αρρενωπότητά του σε μια ευάλωτη στιγμή, είναιγια έναν άνδρα ισχυρό κίνητρο για να μην αισθάνεται και να μην εκφράζει τη θλίψη του. Η έλλειψη κατανόησης και υποστήριξης είναι ένας άλλος σημαντικός και απολύτως κατανοητός λόγος γιατί ένας άνδρας μπορεί να κρύβει αυτό το συναίσθημα. Υπάρχει μια βαθιά και προφανής μοναξιά γνωρίζοντας ότι κάποιος πρέπει να βιώσει μόνος του ένα τόσο δύσκολο συναίσθημα, χωρίς μάρτυρες και δεν είναι περίεργο που τόσοι άνδρες επιλέγουν απλώς να κρύψουν τη θλίψη τους. Ακόμη και στην εποχή μας, είναι λιγότεροι οι άνδρες που επιλέγουν να βγουν από τη σκιά, να εκφράσουν τη θλίψη τους και να θρηνήσουν. Οι περισσότεροι δεν αισθάνονται την ελευθερία να το κάνουν και δεν έχουν την υποστήριξη που είναι απαραίτητη για αυτό.
Η πραγματικότητα είναι, όμως, ότι οι άνδρες θρηνούν πολύ περισσότερο από ό, τι δείχνουν ή συζητούν. Ωστόσο, ποτέ δεν κλαίνε μπροστά σε άλλους άνδρες. Αν αισθάνονται άνετα και ασφαλείς με μια γυναίκα μπορεί να κλάψουν μπροστά της. Αλλά συνήθως κλαίνε όταν είναι μόνοι τους, συχνά ενώ οδηγούν. Και αυτά τα δάκρυα σε πολλές περιπτώσεις είναι δάκρυα θυμού ή οργής. Οι περισσότεροι πολύ θυμωμένοι άνδρες είναι πολύ λυπημένοι άνδρες. Μία θλίψη που όταν δεν εκδηλώνεται όπως πρέπει, μπορεί να εκδηλωθεί με άλλους τρόπους, όπως με έντονη σωματική δραστηριότητα (π.χ. έντονη χειρωνακτική εργασία), ώστε να διοχετευτεί μέρος της ενέργειας που σχετίζεται με τη θλίψη.
Από την παιδική ακόμη ηλικία ένα αγόρι πρέπει να μαθαίνει πώς να αντιμετωπίσει την απώλεια και τη θλίψη που αυτή προκαλεί. Συνήθως, η απουσία οποιασδήποτε υποστήριξης δίνει ένα αρκετά σαφές μήνυμα, το οποίο είναι "είσαι μόνος σου σε αυτό". Έτσι, δημιουργούνται άνδρες συναισθηματικά καταπιεσμένοι που μαθαίνουν πώς να κρατούν τον πόνο μόνο για αυτούς, να έχουν μια ασπίδα για να κρατούν μακριά την οργή και τη θλίψη και να φορούν τη μάσκα του "είμαι εντάξει".
Οι ειδικοί τονίζουν τη σημασία της συνειδητοποίησης κάθε άνδρα για τη δική του θλίψη, τη συνειδητή σχέση του με αυτή και την ικανότητά του να τη βιώσει, έτσι ώστε η φυσική του ενέργεια και η έμφυτη αρσενική του δύναμη να μην μπλοκάρονται, τόσο από τον εαυτό του όσο και από τους τρίτους. Τις στιγμές που μοιάζει να μην υπάρχει καμία ελπίδα, ένας άνδρας θα πρέπει να μάθει να αφήνεται και να αποδέχεται αυτό που συμβαίνει.
