Photo credits: freepik.com
Πολλά μικρά παιδιά, μετά το πρώτο έτος, παρουσιάζουν κάποιες συμπεριφορές όπως να χτυπούν το κεφάλι τους, μόνα τους ή σε κάποιο σταθερό αντικείμενο ή γενικά να χτυπούν τον εαυτό τους.
Αυτή η συμπεριφορά εμφανίζεται περισσότερο στα αγόρια σε σχέση με τα κορίτσια. Καθώς το παιδί σας μεγαλώνει, πιθανότατα θα σταματήσει αυτήν την αυτοτραυματική συμπεριφορά, συνήθως περίπου στην ηλικία των 3 ετών.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους ένα μικρό παιδί μπορεί να χτυπήσει τον εαυτό του. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο πότε συμβαίνει αυτό και τι μπορεί να έχει προηγηθεί, ώστε να δείτε αν θα αναζητήσετε καθοδήγηση από τον παιδίατρο.
Γιατί το παιδί σας χτυπά τον εαυτό του;
Καθώς το παιδί σας μεγαλώνει και περνά από τη βρεφική στη νηπιακή ηλικία, θα αρχίσει να εξερευνά το περιβάλλον του και να επικοινωνεί τις επιθυμίες και τις ανάγκες του. Ωστόσο, καθώς δεν έχει ακόμη τη δυνατότητα να εκφράσει τις επιθυμίες ή τις ανάγκες του και αν οι ανάγκες του δεν ικανοποιούνται, μπορεί να χτυπήσει τον εαυτό του ως έναν τρόπο να εκφράσει την απογοήτευσή του. Εάν παρατηρήσετε κάτι τέτοιο, σημειώστε τι μπορεί να οδήγησε εκεί. Ίσως είπατε "όχι" σε κάτι που πραγματικά θέλει να κάνει. Ή ίσως, το παιδί σας είναι απλά πολύ κουρασμένο ή πεινάει.
Μπορεί ένα μικρό παιδί να αντιδρά έτσι προκειμένου να ανακουφιστεί από άλλους πόνους που ίσως το ταλαιπωρούν. Ένα μικρό παιδί που χτυπά το κεφάλι του, ενδεχομένως να έχει λοίμωξη στο αυτί του ή να έχει πόνους λόγω οδοντοφυΐας.
Τέλος, το χτύπημα μπορεί να είναι χαλαρωτικό. Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, ένα παιδί μπορεί μέσω των χτυπημάτων να βρίσκει μια μορφή χαλάρωσης
Εάν αναγνωρίσετε ένα μοτίβο ή μια αιτία που οδηγεί σε αυτή τη συμπεριφορά, τότε ίσως μπορέσετε να αποφύγετε τέτοια ξεσπάσματα.
Πώς να αντιμετωπίσετε μία τέτοια αυτοκαταστροφική συμπεριφορά
- Πάρτε το παιδί σας αγκαλιά για να το εμποδίσετε να χτυπήσει τον εαυτό του, μπλοκάροντας τα χέρια του. Αυτή η κίνηση μπορεί να το ηρεμήσει και να προλάβει τον αυτοτραυματισμό. Έτσι, δημιουργείται, επίσης, ένα ασφαλές περιβάλλον για το παιδί σας, που θα το βοηθήσει να μαλακώσει τον πόνο ή την απογοήτευση που αισθάνεται.
- Μιλήστε του ήρεμα και χαλαρωτικά. Πείτε στο παιδί σας ότι είναι ασφαλές και ότι είστε εκεί για να το παρηγορήσετε. Μπορείτε να του δώσετε κάτι για να κρατήσει, όπως ένα αρκουδάκι ή ένα αγαπημένο του αντικείμενο.
- Την ώρα που το παιδί βρίσκεται σε ένταση, αποφύγετε να του μιλήσετε για αυτή τη συμπεριφορά. Είναι πιο σημαντικό πρώτα να ηρεμήσετε το παιδί και να βεβαιωθείτε ότι δεν θα κάνει κακό στον εαυτό του. Μόλις περάσει η κρίση, μπορείτε να του μιλήσετε για τους υγιείς τρόπους μέσα από τους οποίους μπορεί να εκφράζει την απογοήτευσή του.
- Είναι σημαντικό να μάθετε στο παιδί σας να εκφράζει λεκτικά τα συναισθήματά του, λέγοντας π.χ., "Νιώθω πολύ θυμωμένος". Τότε είναι λιγότερο πιθανό να σας δείξει πόσο αναστατωμένος είναι χτυπώντας τον εαυτό του.
Πότε χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή
- Αν το παιδί χτυπάει τον εαυτό του σε τακτική βάση και δεν συνδέεται με κνησμό ή οξύ πόνο.
- Αν το παιδί σας προκαλεί σωματική βλάβη στον εαυτό του. Αν τον χτυπά τόσο δυνατά, που να αφήνει μώλωπες ή σημάδια.
- Αν το παιδί σας έχει αργήσει να μιλήσει, άρα ο αυτοτραυματισμός αποτελεί τρόπο έκφρασης των αναγκών και των συναισθημάτων του. Απευθυνθείτε στον παιδίατρος, ο οποίος θα σας παραπέμψει έναν λογοθεραπευτή για αξιολόγηση.
Σε κάθε περίπτωση, ζητήστε τη συμβουλή του παιδιάτρου, για να αποκλείσει τυχόν παθολογικές καταστάσεις ή αναπτυξιακές καθυστερήσεις ή να σας καθοδηγήσει σε άλλο ειδικό για περαιτέρω αξιολόγηση και θεραπεία.
Πηγή: drafare.com
